binişan

sif. <fars.> Nişansız, əlamətsiz; itkin, gizli. Bəzi qövm və tayfalar <ağız ədəbiyyatından> savayı, özgə bir asar-əlamət zahir etməyib, öz nağıl və hekayələri və milli nəğmələri və məsəlləri ilə bir müddət dün- yada ömr edib, sonradan binişan puç və zaye olub gediblər. F. K.. // Naməlum, yeri bəlli olmayan.